Τραυματισμοί Χεριών Αθλητών
Παρακάτω ακολουθούν οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις αθλητικών τραυματισμών στα χέρια.
Ο πιο συχνός τραυματισμός είναι τα κατάγματα του σκαφοειδούς οστού του καρπού, που προκύπτουν κυρίως από πτώση και από επαφή με άλλους παίκτες. Πολλές φορές δεν μπορούν να αναγνωριστούν. Η θεραπεία πρέπει να είναι επιθετική, καθώς ακόμη και μετά τη χειρουργική επέμβαση, τα κατάγματα των σκαφοειδών μπορεί να μην επουλωθούν καλά.
Τραυματισμός των τενόντων profundus. Στα δάχτυλα υπάρχουν δύο τένοντες που μας επιτρέπουν να τα κάμπτουμε. Ο ένας είναι ο τένοντας profundus (βαθύς) και ο άλλος είναι ο τένοντας superficialis (επιφανειακός). Η απόκλιση των τενόντων profundus είναι αρκετή συχνή στους ποδοσφαιριστές.
Το κάταγμα του γάντζου του οστικού hamate είναι συχνός τραυματισμός. Η διάγνωση μπορεί συχνά να μην προσδιορίζεται εύκολα. Η θεραπεία είναι απλή και συνεπάγεται με την χειρουργική αφαίρεση του σπασμένου κομματιού. Εάν δεν λάβει σωστή θεραπεία ο ασθενής θα βιώνει συνεχή χρόνιο πόνο στη βάση του καρπού.
Αποσύνδεση του σεληνιακού παράπλευρου συνδέσμου της μετακαρπικής φλάντζας άρθρωσης του αντίχειρα. Θεωρείται ένας κλασικός τραυματισμός των σκιέρ. Η θεραπεία μπορεί να γίνει με νάρθηκα εάν αντιμετωπιστεί από νωρίς ή με χειρουργική επέμβαση.
Κάταγμα του λαιμού της 5ης μετακαρπάλης. Συχνά περιγράφεται ως κάταγμα του μποξέρ. Η θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με νάρθηκα είτε με χειρουργική επέμβαση.
Ζημιά στις θήκες των τενόντων και του trigger finger. Η θεραπεία γίνεται είτε με ενέσεις στεροειδών είτε με χειρουργική επέμβαση.
Τραυματισμός των νεύρων και τενοντίτιδα της ulnar όψης του αντίχειρα. Η θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση και νάρθηκα.
Οι ποδηλάτες αγώνων διανέμουν μεγάλο μέρος του συνολικού βάρους τους στο τιμόνι του ποδηλάτου. Αυτό ασκεί μεγάλη πίεση στους υποθάλαμους μύες του χεριού και στο ulnar νεύρο που βρίσκεται από κάτω. Αυτό μπορεί να προκαλέσει παραισθησίες των νεύρων και μυϊκή αδυναμία. Η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως ξεκούραση και χρήση νάρθηκα.
Σύνδρομο διατομής. Σε αυτήν την κατάσταση οι τένοντες του εκτατικού αντίχειρα τρίβονται πάνω από τους τένοντες του εκτατικού καρπού και προκαλείται φλεγμονή. Η θεραπεία επιβάλλει συνήθως ανάπαυση. Εάν δεν επιλυθεί, η απλή χειρουργική θεραπεία μπορεί να διορθώσει την κατάσταση.
Ο πιο κοινός τραυματισμός είναι ένα σχίσιμο συνδέσμου μεταξύ του τρικεντρικού οστού του καρπού και του άκρου του οσφυϊκού οστού του αντιβραχίου. Η θεραπεία ποικίλλει ανά περίπτωση. Μπορεί να ξεκινάει από ξεκούραση και χρήση νάρθηκα έως ενδοσκόπηση και ίνωση του ινοκαρτίλιου ή και επέμβαση ulnar shortening.
Κάταγμα στις μεσοφθαλμικές αρθρώσεις, που οφείλεται κυρίως σε υπερέκταση χεριού/δακτύλου.
Παρακάτω ακολουθούν οι πιο συχνοί τραυματισμοί. Η θεραπεία τους ποικίλλει ανάλογα με τον ασθενή.:
- Τραυματισμοί στο πρόσωπο
- "Αυτί κολυμβητή" (otitis externa)
- "Thrower’s elbow" (πόνος στον αγκώνα)
- Σύνδρομο De Quervain (πρώτη ραχιαία τενοντίτιδα)
- Πόνος στο αυχένα-αθλητική παμπαλγία